آراستگی به معنای بهتر کردن وضع ظاهری و باطنی و زیبا نمودن این دو است.
نتیجه برخورداری روح انسان از صفات زیبایست .
نتیجه ی مرتب نمودن وظع ظاهر و توجه به زیبایی و آراستگی آن است.
1 انسان به طور طبیعی به آراستگی علاقه دارد و می کوشد هم درون خود را آراسته کند و هم با ظاهری آراسته در جامعه حضور یابد.
2 پیشوایان ما هم در آراستگی باطنی خود تلاش مردنند و آراسته به زیبایی های اخلاقی بودند و هم به آراستگی ظاهری خود توجه داشتنند و مومنان را نیز به رعایت آن دعوت می کردنند و آراستگی را از اخلاق مومنان می دانستند.
این شیوه رسول خدا و پیشوایان دیگر ما سبب شد که مسلمانان در اندک مدتی به آراسته ترین و پاکیزه ترین ملت ها تبدیل می شوند و الگو و سر مشق ملت های دیگر قرار می گیرند. آراستگی اختصاص به زمان حضور در اجتماعات و معاشرت ها دارد.